یکی از دغدغه های این روز های من :
بهتون گفتم عاشق درس خواندنم چند وقتی دنبال این افتادم تغییر رشته بدم دیدم بابا برم کوه بکنم بهتره تا هر روز برم اداره اموزش پرورش.گفتم میرم همون رشته خودم رو ادامه میدم . شرایطشم مهیا شده ولی
دانشگاهی که قبلا درس میخواندنم بازم دانشجو بدون کنکور میگیره .برای ثبت نام و هزینش مشکلی نیست مشکل اصلی من اینه که میترسم بزنه همین ترم اولی بار دار شم بعدش چی میشه از خودم مطمئنم ادم شرایط سختم . اقای همسر میگه چه کاری خوب تو که میگی 15 مهر دفترچه کنکور دانشگاه ازاد میاد دفترچه بگیر بزن همین دانشگاه ازاد توی شهر (دانشگاهی که من قبلا میرفتم 15 کیلومتر با خود شهر فاصله داره . در واقع در یکی از همین شهر های جدیده.اینم بگم برای رفت و امد مطمئنم سختی زیادی خودم باید متحمل بشم .بخوام با ماشین خودم برم بنزین ندارم بخوام با سرویس برم سختی های خودشو داره. یه سرویس تا خود اون شهر بعد دوباره از ترمینال اون شهر تا دانشگاه خود دانشگاه یه سرویس دیگه گذاشته .
با خیلی ها حرف زدم اکثرا میگن دفترچه بگیر اولویت اول رو بزن دانشگاه های داخل شهر که اگه هم بار دار شدی به مشکل نخوری. بعد زایمانتم برای گذاشتن بچه پیش خانوادت یا مهد به مشکل هم نمیخوری . اگه قبول نشدی ترم بعد برو دانشگاه قبلیت .اقای همسر مخالف نیست ولی مخالف الان رفتن من به دانشگاه حرفش هم اینه بزار باردار بشی بچت به دنیا بیاد 2 سالش بشه از گل و اب در بیاد بعد برو بخواننننننننننننننننننننننن تا هر جا که خودت دوست داری.
من با این حرفش مخالفم بهش میگم بابا این دیگه چه نظریه میدی؟میدونی اون موقع من چند سالم میشه ؟بعدشم من 2 سال و نیم به خاطر اینکه باردار بشم از درس کناره گرفتم ولی نشد تقصیر من چیه ؟همه چیرو فقط به خاطر اینکه باردار بشم گذاشتم کنار به خدا دارم اذیت میشم دارم افسردگی میگیرم .بهش گفتم بزار راحتت کنم یه جورایی درس خواندن راه فراری برای ازاد کردن ذهنم از این موضوع ..من مخالف باردار شدن نیستم خیلی هم بودن باردار بودن و دانشگاه هم رفتن و ادامه تحصیلشونم دادن .میگه خوب فکر کن نری باردار بشی کم بیاری بعد انصراف بزنی ؟هم وقت خودت رو حروم کرده باشی هم کلی هزینه که میتوانستی به زخم های زندگیت بزنی رو بی خود بریزی توی جوب اب
کلی برنامه ریزی کرده بودم حتی برنامه کلاس هامو طوری تنظیم کرده بودم تا 4 شنبه اونم فقط صبح کلاس داشت برای فوق اخرش ساعت 2 بعدظهر توی خونه خودم بودم ولی حالا من موندم و یک دل و یه دو راهی .
من موندم و حرفای خودم و نظر اقای همسر .
شما جای من باشید چی کار میکنید .ممنون میشم دوستان کمک فکری بهم کنن
نکته نوشت:فعلا نظرات این پست رو تایید نمیکنم تا همه نظراتشونو برام بنویسن .
از همه دوستان ممنون واقعا نمیدونم این لطفشونو چطوری جبران کنم .از صمیم قلب از همه تشکر میکنم برام وقت گذاشتن و کمک فکری بهم کردن .بازم ممنون
حالا نهایتش یه ترم مرخصی میگیری دیگه
اگه خودم بودم اصلا اینو انتخاب نمیکردم ولی میگی تو شرایط سخت خوب دوام میاری
من همینجوری هم درست درس نمیخونم
اما اگه بخونش هستی عقب نندازش که هرچی بگذره سخت تر میشه
حتی کمک میکنه بعد از زایمان افسرده نشی و هی نگی همه زندگیم شده بچه داری
سلام خانمی
راستش من نمیدونم چه رشته ای میخوای بری
اول بهم بگو رشته ای که دوست داری رو تا بقیه رو بهت بگم
بالاخره نفهمیدم جایی که میخوای بری دانشگاه کجاست؟
مگه تهران نیستی؟
باید ببینی چی بدست میاری و چی رو از دست میدی
ولی خب مطمئنا باردار شدن یکمی شرایطتو تغییر میده و باید برنامه ریزی شده باشه
من دوستم زایمانش تو شهریور بود و اصلا مرخصی هم نگرفت چون بچه شو پیش مادرش میذاشت
شرایط خودتو نگاه کن و تصمیم بگیر
ولی بدون هرچی عقب بندازی درسو دیرتر میشه
حالا چیز دیگه ای به ذهنم رسید میگم
سلام جیجلممممممم
من جای تو بودم میرفتم ادامه تحصیل میدادم، ولی همون شهر خودم
ی جا نزدیک خونه باشه که خیلی راحت رفت و آمد داشته باشی
که اگر انشالله دوماد منم باردار شدی مشکلی واست پیش نیاد
دانشگاه آزاد اراک بدون کنکور کاردانی نمیگیره؟؟؟
میدونی الهه اگر بری سراغ درس فکر و ذهنت آروم تر میشه و 100% مشکل بارداریتم حل میشه
هر چی به ی مشکل بیشتر فک کنی و پیله کنی بدتر میشه
موفق باشی آجی خودم :*
سلام خاله جوونم
خوندم اما من بچه ام و الان هیچ نظری ندارم!
درس و بارداری اونم تو موقعیتی که اصن باردار شدن مشخص نیست!
نمیدونم چی بگم یعنی من الان اینا رو حالیم نیست راستش!
ممنو میاین بلاگ!
روز جوجو شما هم مبارک ببوسینش!
شما هم موفق باشین!
مرسی
فعلا
سلام عزیزم. نمیدونم چی بگم. همه ی راهها رو خودت گفتی و هر کدوم یه سختیهایی داره. بستگی به روحیه ی خودت داره و تصمیم خودت.
راستش عزیزم من فکر می کنم رفت و آمد طولانی خیلی وقتت رو می گیره حتی اگه باردار هم نشی اما بازم تو یه زنی با مسولیت دختر و شوهرت و هزار تا کار توی خونه که اگه درس خوندن هم بهش اضافه بشه دیگه واقعا وقتی نمی مونه که بخوای واسه رفت و آمد اون هم به این سختی با سرویس و اینها تلف کنی و واقعا خسته ات می کنه سعی کن یه دانشگاه نزدیک واقعا نزدیک بری بعد هم از این نوشتت متوجه شدم که خیلی از لحاظ ذهنی آشفته ای یه کوچولو به خودت استراحت بده یعنی اصلا بهش فکر نکن بذار ذهنت ارومتر بشه تا بتونی تصمیم درست رو بگیری و اینکه وقتی شروع کنی وقتی تصمیم بگیری که شروع کنی راه خودش رو بهت نشون می ده تو میتونی و موفق می شی شک نکن
منم با نظر اکثریت که تو پاراگراف دوم نوشتی موافقم. عاقلانه و منطقیه.
با نظر همسرت اصلا موافق نیستم!چون اولا معلوم نیست کی باردار بشی.بعد هم فاصله زیاد بین درس خوندن آدم رو تنبل می کنه و شاید دیگه اصلا حوصله شو پیدا نکنی. از همه مهم تر درس خوندن با بچه کوچک هم که خیییلی سخته!بهتر قبل از به دنیا اومدنش اقلا نصف درستو بخونی.
این که شوهرت میگه بچه 2 سالش بشه بعد درس بخون خیلی اشتباهه چون بچه تو اون سن خیلی نیاز به توجه مادرش داره و هیچ خوشش نمیاد مامانش سرش تو درس و کتاب باشه!
برات آرزوی موفقیت دارم.
فدات شم.
مثل این که دیر اومدم
ی نمه ؟
حالا که اومدی بی وفا ی نظر میزاشتی ببینم نظر تو چیه ؟؟
داشتیم بهار جان ؟؟؟!!!!!